ΒΡΗΚΑ ΣΕ ΕΝΑ FORUM ΑΝΑ ΑΡΘΡΟ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΠΟΥ ΜΕ ΑΓΓΙΞΕ.
..
Εδώ τελειώνει το δεύτερο μέρος όπου και προσπάθησα να δόσω με αντικειμενικότητα,σαφήνει αλλά και συντομία τις προφανέστερες απόψεις για το μέγεθος του πέους.Ακολουθεί το τρίτο μέρος που περιγράφω την δική μου κατάσταση και πραγματικά ΔΕΝ προτρέπω σε κανένα να διαβάσει μιας και ομιλώ για μια άκρως αρνητική κατάσταση που πέρα από την στατιστική της σημασία δεν έχει κανένα άλλο ρόλο.Πρόκειται για την περιγραφή της παρούσας κατάστασής μου η οποία καθορίστηκε ξεκάθαρα και απόλυτα από το μήκος του πέους μου.
.τίποτα δεν με τρόμαζε παραπάνω στην ζωή μου παρά το μικρό πέος μου.Γνώριζα από την αρχή της εφηβείας μου ότι σε σχέση με κάθε φίλο μου που είχε τύχει να συγκρίνουμε , είχα το μικρότερο πέος.Από τα 15 μου έκρινα πως δεν συμφέρει να μιλάω καθόλου για αυτό.Δυστυχώς για μένα κοντά στα 20 έτυχα την προσοχή μιας όμορφης κοπέλας.Αυτό σαν απρόσμενο και μη επιδιωκόμενο γεγονός έδρασε εξαιρετικά έντονα στον ψυχισμό μου.Ύστερα από μια πραγματική συναισθηματική καταιγίδα βρέθηκα να περνάω την πρώτη μου καταθλιπτική περίοδο.Ο στρατός για μένα ήταν ένα σοκ αφού φοβόμουν ότι θα με διώξουν και ότι θα πρέπει στην ηλικία περίπου των 24 ετών να βρω δουλειά , να νοικιάσω σπίτι , να αγοράσω στρατιωτικά ρούχα , για να μην στεναχωρήσω τους γονείς που από την αποβολή από τον στρατό , κάτι το οποίο δεν έγινε και τελικά υπηρέτησα κανονικά και μάλιστα με ελάχιστη κοροϊδία γύρω από το μέγεθός μου.Αυτή ήταν και η πρώτη φάση της ζωής μου.
Λίγο πριν τα 30 πήρα μια γενναία απόφαση να κοιτάξω το πρόβλημα κατάμουτρα.Ο κρυφός λόγος βέβαια ήταν και πάλι μια όμορφη κοπέλα φοιτήτρια ιατρικής που για ανεξήγητο λόγο μου έδωσε σημασία κάτι που με οδηγούσε σταδιακά, όσο και αν δεν ήθελα , σε ψυχική ευεξία και επικείμενη συναισθηματική καταιγίδα.Ζώντας για χρόνια πάνω σε μια κλωστή έπαιξα την ζωή μου κορόνα γράμματα γνωρίζοντας ότι μπορεί να χάσω όλο το μέλλον μου.Εξήγησα λοιπόν ότι είμαι κάτοχος ενός πέους 10cm.ομολογώ ότι η κοπέλα προσπάθησε να με διαγράψει σταδιακά ώστε να μου δώσει περιθώριό να αναπροσαρμοστώ αλλά πλέον δεν με έσωνε τίποτα.Ατάραχοι ουρολόγοι μου πρότεινα από σοβαρές μέχρι και παν ηλίθιες γνώμες κάνοντάς με γρήγορα να σταματήσω κάθε συναλλαγή μαζί τους.Η δεύτερη κατάθλιψη ήταν γεγονός που κρατάει μέχρι και σήμερα.Με εγκατέλειψαν όλοι οι φίλοι μου μιας και μιλούσα ανοιχτά λόγω της απελπισίας για το πρόβλημά μου , σταμάτησα να μιλάω με τους γονείς μου μέχρι που μια μέρα βρέθηκα στην εκκλησία να κυδεύω τον πατέρα μου και λίγους μήνες αργότερα την μητέρα μου χωρίς να μπορέσουν να ακούσουν ένα ευχαριστώ για την ζωή που μου έδωσαν.Έζησα και ζω σε ένα βρομερό δωμάτιο με παρέα το ίντερνετ και ευκίνητα καφετί έντομα.Σκέφτηκα πρόσφατα ότι κοντεύω τα 40 έτη ζωής , αν και δεν ολοκλήρωσα ποτέ τις σπουδές μου , θυμόμουν ότι όσο μπόι μου έλλειπε στο πέος το είχα σίγουρα σε μυαλό και αποφάσισα να τεστάρω το μυαλό μου σε ψυχολόγους αυτήν την φορά.Πήρα ισχυρά φάρμακα και άκουγα σε εβδομαδιαία βάση για τα θετικά του χαρακτήρα μου μαστουρωμένος χωρίς να μπορώ να κλάψω , να γελάσω , τα φάρμακα δεν με άφηναν ούτε να αυνανιστώ για μήνες.Εξηγούσα στους γιατρούς ότι με ενδιέφερε να κρατήσω με όση αξιοπρέπεια γίνεται την δουλεία μου που πλέον για μένα ο χώρος ήταν μια κόλαση ενώ οι γιατροί προσποιούνταν ότι ήμουν ένα παιδί 15 χρονών που με λίγα λογάκια θα σταμάταγα να κλαίω και θα ξεχυνόμουν να κυνηγήσω τα όνειρά μου.Για μια στιγμή θαύμασα τον εαυτό μου όταν δεν παραδέχτηκα ότι θα ήθελα να αυτοκτονήσω μιας και αυτό θα μπορούσε να κλείσει μόνιμα σε μια κλινική με την βοήθεια των συγγενών μου βέβαια.
Οι μεγάλες δόσεις ψυχοφαρμάκων διαλύουν το νευρικό σύστημα , μέσα σε μερικούς μήνες τα χέρια τρέμουν σε βαθμό που δεν μπορούσα να ξεφυλλίσω ένα περιοδικό.Η παρέα μου με τους γιατρούς κρίνονταν επικίνδυνη για το νευρικό μου σύστημα οπότε ευγενικά αποσύρθηκα και ξαναέδωσα αποκλειστικότητα στο ίντερνετ , την βρομιά του δωματίου μου και την παρέα των καφετί νευρικών εντόμων.
Ενω δεν έγινε ποτέ το θαύμα που χρειαζόμουν στην ζωή , έγινε στο ίντερνετ.Μια χωρισμένη γυναίκα της αλλοδαπής ,άνευ τέκνων, αρκετά μεγαλύτερη από μένα μοίρασε τα συναισθηματα της και έστριψε σαν νόμισμα την τελευταία ευκαιρία της για μια στιγμή ευτυχίας.Δεν πτοήθηκε και πολύ όταν έμαθε ότι στην άλλη άκρη της γης ένας άντρας είχε του κόσμου τα όνειρα και την ευαισθησία και επιμέλεια να τα κάνει αληθινά αλλά το σώμα του θα αποτελούσε και την φυλακή της ψυχής του.Έγινε λοιπόν η συνάντηση και τουλάχιστον κέρδισα ένα μικρό κομματάκι αυτής της ζωής.Να μην πεθάνω παρθένος.Η σεξουαλική πράξη είχε πολλές δυσκολίες αλλά τελικά κατάφερα να νιώσω τον εαυτό μου ερεθισμένο μέσα στο κορμί μιας πάλε ποτέ όμορφης γυναίκας.Αυτή είναι και η χαριστική βολή για μένα.Στα 40 μου κατάλαβα ότι αν έχεις μικρό πέος το βασικότερο πρόβλημα είναι ότι δεν νιώθεις ηδονή ο ίδιος.Η γυναίκα έρχονταν σε οργασμό κάθε πέντε με 10 λεπτά όταν εγώ ένιωθα μια ανεπαίσθητη πίεση στο πέος μου κάτι που με ανάγκαζε να χρησιμοποιώ τον αυνανισμό ώστε να παραμένω σε στύση αλλά και για να καταφέρω να φτάσω σε κορύφωση.Δεν άντεχα να κοροϊδεύω άλλο τον εαυτό μου και άφησα την ένθερμη κυρία να συνεχίσει την ζωή της με τους συγγενής της και τους ανθρώπους που πορεύθηκε μαζί.
Κυρίες και κύριοι.
Η ζωή είναι ένας αγώνας αίματος.Τα κίνητρα μας είναι οι μικρές ευχάριστες στιγμές.Αυτές είναι οι αποθήκες της ψυχής μας.Κάποιοι άνθρωποι κάνουν μάχη ΚΑΙ για τις ευχάριστες στιγμές και εκεί οι ισορροπίες τείνουν να χαθούν.Η ύπαρξή μας αντέχει την μάχη για μερικές σταγόνες ευτυχίας.Τι γίνεται όμως όταν η ευτυχία δεν είναι δεδομένη;
Κρατάμε την αξιοπρέπειά μας αλλά η αξιοπρέπεια είναι η βασική ασπίδα για την μάχη μας και η δουλεία της δεν είναι να μας δίνει χαρά αλλά να μας προστατεύει στην μάχη.
Υπάρχουν καλύτερα παραδείγματα από μένα , υπάρχουν άνθρωποι που έδωσαν ζωή από την σάρκα τους , διέγραψαν τους εφιάλτες τους και δώσανε το πιο ζεστό χαμόγελο στον γόνο τους με την ελπίδα αυτός να πάει ένα σκαλοπάτι παραπέρα και αυτό πραγματικά τους τιμάει.Εγώ δεν τα κατάφερα αλλά ξέρω ότι ξέσκισα την σάρκα μου και την ψυχή μου πάνω στην προσπάθεια.Λυπάμαι περισσότερο που δεν έδωσα μια στιγμή χαράς στους γονείς μου.Ο γονιός δίνει σάρκα από την σάρκα του , δίνει ζωή από το μηδέν και σε κανένα γονιό δεν αξίζει αυτό που πάθανε οι δικοί μου γονείς.Με αυτήν την αμαρτία θα γίνει το σώμα μου χώμα και πάλι.
Και θα σκεφτεί κάποιος .. όλα αυτά λόγω ενός μικρού πέους;.όλα αυτά λόγω ένούς πέους που δεν αρκούσε να δώσει λίγη από την βασικότερη ανθρώπινη χαρά.